Witam.

Przesyłam informacje na temat Radia Gdańsk.

Od dwóch lat Radio Gdańsk, mimo zmiany władz, praktycznie się nie zmieniło. Decyduje o tym stan, który dla naszych potrzeb można nazwać uzależnieniem.

Mam na myśli dwa typy uzależnienia:

Radio Gdańsk jest ewidentnie uzależnione od wpływów finansowych z samorządów rządzonych przez Platformę Obywatelską (Gdańsk, Urząd Marszałkowski i inne). Niesie to wszelkie rodzaju konsekwencje w postaci np. przyznawania patronatów (patronat zobowiązuje do informowania o wydarzeniach, a trudno mówić o nich krytycznie skoro ma się nad danym tematem patronat) i pozytywnych działań redakcyjnych.

Być może nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby w tym samym czasie podmioty samorządowe nie przestały finansować innych, nieprzychylnych im mediów publicznych.

Kwestię finansową ze strony PO zabezpiecza w Radio Gdańsk dyrektor Biura Marketingu i Reklamy Marcin Dybuk ściągnięty do stacji za czasów rządów byłego doradcy Pawła Adamowicza (a dziś prezesa fundacji wydającej portal gdansk.pl) – Lecha Parella. Dybuk jeszcze w 2013 r. pisywał w Lisowym natemat.pl. Odznaczony przez Bronisława Komorowskiego na wniosek wojewody z PO Brązowym Krzyżem Zasługi za zasługi dla dziennikarstwa.

Radio Gdańsk jest również uzależnione osobowo od dziennikarzy, których sympatie jednoznacznie stoją po stronie PO. Podobne odznaczenia jak Dybuk od Komorowskiego otrzymali Agnieszka Michajłow, Jacek Naliwajek,   Beata Gwoździewicz-Rembalska, Joanna Matuszewska oraz Leszek Szmidtke. Dziennikarze Radia Gdańsk publicznie popierają PO, co potwierdza choćby pobieżna lektura ich profili facebookowych. Często łączą ich koligacje rodzinne ze środowiskiem liberalnego Gdańska, red. Monika Mazur jest prywatnie żoną Mikołaja Chrzana – szefa trójmiejskiej Gazety Wyborczej, córka red.Tomasza Olszewskiego – pracuje w miejskim portalu Gdansk.pl. Szef newsów Artur Kiełbasiński trafił do Radia Gdańsk prosto z Gazety Wyborczej. Przekłada to się oczywiście wszystko na gości zapraszanych do radia i na stosunek do nich. Najbardziej jaskrawym przykładem jest tu postawa Agnieszki Michajłow, jawnie gloryfikujące prezydentów Gdańska i Sopotu. Ale i inni nie odbiegają od tych standardów: Małgorzata Żerwe zaprasza do studia Dorotę Nieznalską (rzeźbiarka, znana antychrześcijańska skandalistka), a Wojciech Suleciński – szefa sztumskiej PO. Wszystko pod płaszczykiem rozmów o kulturze. Zresztą program o kulturze mają osoby, które co wybory zasiadają w komitecie poparcia Pawła Adamowicza: Władysław Zawistowski (dyr. Departamentu w Urzędzie Marszałkowskim) czy Larry Ok Ugwu (dyr. NCK). Jeszcze do niedawna swój program miał rzecznik Adamowicza – Antoni Pawlak oraz pracownik Adamowicza Michał Piotrowski. Publicystą Radia Gdańsk jest rownież dziennikarz TVN Piotr Jacoń.

„Układ trójmiejski” w Radio Gdańsk zabezpieczony jest przez przewodniczącego Rady Nadzorczej Jana Krefta – liberalnego medioznawcę, którego firma Yellow Group w latach rządów koalicji PO-PSL nie była krzywdzona brakiem zleceń ze spółek Skarbu Państwa (Energa, Lotos, Grupa Azoty).

Obie te formy uzależnienia uniemożliwiają jakościową zmianę w stacji, wszelkie inne reformy w postaci zmian strukturalnych, statutowych, czy w zakresie nowych programów są pozorne. Bez detoksu osobowego i finansowego nic się nie zmieni.